رقص زن را دیدند، فحش به انقلاب را ندیدند!
وقتی اصلاح طلبان تندرو مجلس ششم در سالهای پایانی دهه 70 فضای داخلی کشور را به التهاب می‌کشیدند، اپوزسیون خارج نشین فرصت را مناسب دیده و با برگزاری کنفرانس برلین که با حمایت مستقیم حزب سبز آلمان برگزار شد؛ معرکه‌ای دیگر برای براندازی نظام جمهوری اسلامی به راه انداختند.
حزب سبزهای آلمان ضدیت های فراوانی با جمهوری اسلامی در طول سالهای پس از انقلاب نشان داد، این حزب فاصله کامل خود را با هر نوع ایدئولوژی اعلام کرده و از نظر تفکر، دارای ضدیت با دین و مذهب، به طور عام و با اسلام، به طور خاص است. حزب سبز پایبندی به دین را امری بسیار عقب افتاده و ارتجاعی می داند. این حزب دشمنی عجیبی با اسلام دارد، تا حدی که از اعطای مجوز به مسلمانان عرب ساکن آلمان در شهر آخن(از ایالت غربی آلمان) در جهت ساخت یک مدرسه فرهنگی به اتهام اینکه روزی ممکن است این گروه نیز همانند جمهوری اسلامی شوند، مخالفت کرد.
«یوشکا فیشر» وزیر وقت خارجه آلمان که برخاسته از حزب سبز آلمان و یکی از طرفداران آن بود بیشترین ارتباط را در سطح اروپا با مسعود رجوی، رهبر گروهک منافقین داشت. در نامه های یوشکا فیشر به رجوی که در مطبوعات آلمان منعکس می شد، وی با لفظ «مسعود عزیز» از رجوی نام می برد.
«بنیاد هاینریش بل» اهداف خود را از برگزاری این کنفرانس را چنین بیان میکند:«قصد ما فراهم کردن امکانات لازم برای انجام مباحثات اصولی و روزآمد است. ما همچنین تلاش می‌کنیم شرایط را برای بررسی علمی و کارشناسانه‌ی مشکلات موجود بر سر راه روند اصلاحات اجتماعی فراهم کنیم.» (کنفرانس برلین در رسانه‌های جهان، انتشارات ترجمان امروز، اردیبهشت 1379، ص 1)
علاوه بر این بنیاد، بخشی از اپوزیسیون خارج‌نشین نیز به رهبری حسن ماسالی، شامل کتایون امیرپور، مهدی سردانی (نویسنده‌ی ضد انقلاب)، احمد طاهری (خبرنگار روزنامه‌ی فرانکفورتر روندشاو)، بهمن نیرومند و نوید کرمانی در تدارک این کنفرانس دخالت داشتند. این عده در آغازین روز کنفرانس، بیانیه‌ی مشترکی صادر کردند و در آن خواستار تشکیل یک حکومت لائیک و سکولار در ایران شدند.
*چه کسانی به کنفرانس برلین رفتند؟
عزت‌الله سحابی، اکبر گنجی، یوسفی اشکوری، کاظم کردوانی، علیرضا علوی‌تبار، حمیدرضا جلایی‌پور، چنگیز پهلوان، فریبرز رئیس‌دانا، علی افشاری، محمود دولت‌آبادی، مهرانگیز کار، شهلا شرکت، شهلا لاهیجی، منیرو روانی‌پور، جمیله کدیور،خدیجه مقدم، محمدعلی سپانلو 17 تن از شخصیت‌های سیاسی، مطبوعاتی، علمی و ادبی ایران، که عمدتاً گرایش‌هایی سکولارداشته و بخشی از آنان نیز از اعضای ارشد حزب مشارکت بودند از سوی این بنیاد به این کنفرانس 3 روزه دعوت شدند.
*سخنرانان برلین چه گفتند؟
مباحثی چون «ایران پس از انتخابات مجلس»، «اسلام و جامعه‌ی مدنی»، «حقوق و جنبش زنان»، «هنر و ادبیات در روند اصلاحات» و« دمکراسی و ارزیابی روابط ایران و آلمان» از مهم‌ترین مباحثی بود که در این کنفرانس از سوی شخصیت‌های ایرانی مطرح شد.
تاریخ : چهارشنبه 94/1/19 | 2:5 عصر | نویسنده : یدالله نجفی | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.
